West-Frisia

Het post-Corona peloton

De Coronamaatregelen houden gelukkig de renners niet van de fiets. Solo en soms in duo worden door flink wat renners de nodige kilometers weggetrapt.

De hoop op nog een stukje seizoen in het post-Coronatijdperk tracht men de vorm naar het juiste peil te stuwen. Hoewel nog zeer onzeker, wordt de datum van 1 juni voorlopig als herstart van het zo geblutste wielerjaar 2020 aangevinkt.

De vraag is echter of het koersen straks wel op een veilige manier kan. Na maandenlange soloritjes zal het koersen in een peloton voor een groot deel van de renners zeker geen automatisme zijn. Het kwakken, de piepende remmen, de schouders tegen elkaar, het voorwiel tussen de achterwielen van de voorgangers. Het wordt allemaal zeer onwennig. Met het schaamrood op de kaken kunnen de tri-atleten hier over meepraten. Jaren geleden bij het introduceren van de stayerwedstrijden ging het veelvuldig mis. Totaal geïndoctrineerd als solosporters, belandden zij plots na het zwemmen in een peloton. Series aan valpartijen volgden.

In het profpeloton is het probleem mogelijk nog vele malen groter. Een omvangrijk deel van de broodrenners is woonachtig in landen waar wielrenners in deze Corona-tijden momenteel zelfs niet de straat op mogen. Slechts de tacx in de woonkamer of op het balkon biedt nog enige uitkomst. Zo ook voor de in het Spaanse Girona woonachtige Jetse Bol. Na twee en een halve maand enkel maar virtueel kilometers bochtloos wegtrappend, is het de vraag of de Avenhorner straks in een Spaanse afdaling nog heelhuids beneden komt. Ook zijn regiogenoot Robert Gesink zit in hetzelfde schuitje. De al breekbare zwift-koning wordt alvast geadviseerd om contact op te nemen met de jeugdafdeling van het plaatselijke CC Andorra. Een paar keer meetrainen bij een pionnentraining is misschien de investering wel waard.