West-Frisia

Boven het bed

Een strandtraining van maanden terug leverde een vreemd tafereel op. Stevige doortrappend achter elkaar in lijn, trok een groepje strandracers van Wijk aan Zee richting Camperduin. Zoals wel vaker besloot één van de op het strand wandelende natuurfotografen ook de strak gesneden renners op de gevoelige plaat vast te leggen.

Toch was het ditmaal anders. De strandracers in kwestie kregen per direct een vreemd onderbuikgevoel. Slechts voorzichtig werd er achteraf met elkaar over gesproken. Misschien moest hier wel de vertrouwenspersoon bij worden gehaald.

De beelden terughalend; Op de mooie winterdag zorgde een noordenwind voor extra weerstand. Stevig doortrappend werd er flink afgezien. Op een landtong linksvoor ontwaarde men een stelletje met vrouw met opvallend grote camera. De fotografe zeeg op haar knieën in het zand, draaide wat aan de lens en schoot een lange serie van foto’s van de natuurlijk goed uitziende renners. Manlief, stond erbij en keek ernaar. Met één hand op haar schouders, zorgde de tweede hand voor de innerlijke onrust. Te diep weggestoken in zijn zak in combinatie met zijn te grote grijns op zijn gezicht. Met een vervelend gevoel in de onderbuik trapten de renners in gezwinde spoed door. Meewarig keek men elkaar even later aan. “Belandt onze foto in grootformaat boven hun bed ofzo”, fluisterde één van de renners.